3 .. 2 ... 1... حرکت

قطره نیستیم که تمنای دریا شدنمان وام دار سخاوت ابرها باشد و خساست آسمان بشود دلیل مرگ آرزوهایمان ، قطره نیستیم که راکد شویم در مختصات برکه

کلمه نیستیم که هجی نشده ، خام خام ردیفمان کنند روی خط ، پشت سر هم ، بشویم اسباب وراجی های این و آن 

پرنده نیستیم ، بال پریدنمان نیست ، " منطق الطیر " نمی دانیم ...

انسانیم ...

این یعنی مختاری که تنها باشی یا نباشی ، تنها باشی که تنهایی فکر کنی ، تنهایی بخندی ، تنهایی گریه کنی ، تنهایی " عشق " کنی ، تنهایی غرق شوی یا حتی غرق شوی در تنهایی ...

و یا اینکه تنها نباشی و " زندگی " کنی

" یک رب مانده " شاید قصه ی آدم هایی باشد که انتخابشان تنها بودن نیست ...

رو نوشت : الهام بانو ، آقای صفر و نیم ، بهروز خان ، آقای وبلاگ نویس