روز ملی کیفیت!

یه نرم افزار تقویم هوشمند ریخته ام روی گوشیه خنگ ام! از این هایی که مناسبت های مختلف، حالا از هر شکلی که فکرش را بکنی، شده از خشتک مورخان و وقایع نگارها بیرون کشیده و بلعیده و بعد تفاله اش را بالا آورده روی صفحه هایش (معلومه که اعصاب ندارم و دیشب 3 ساعت بیشتر کپه مرگم رو نگذاشته ام؟!)

صبح به صبح که یک چشمی دست می برم گوشی ام را چک کنم. سیخ می کند و فرو می کند توی همان یک چشم بازم. خودش نه هاااا، وقایع و مناسبت های آن روز را...

الغرض؛

امروز را نوشته است: "روز ملی کیفیت"

کیفیت ینی یه چیزی تو مایه های جنس پلاستیک فلاش تانک داخل مبال، یا مثلن سبوس گندم قاطی ِ بیسکویت ساقه طلایی، یا تیرآهن 18، دو تا بغل هم، با هزار تا خال جوش جهت حفظ و حراست از سلامت ساکنین در مقابل لرزش ها و پیش لرزه ها و پس و پیش لرزه هاا، ینی پراید با کمربند ایمن که توی تصادف حواسش بهت هست که فلج و زمین گیر و وبال گردن نشوی، گردنت را می شکند، خفه ات می کند و خلاااص!!

اما تمامش این نیست!

کیفیت ینی یه چیزی تو مایه های جنس لبخند روی لبت، ینی گره بین ابروها نباشد، ینی صبح که بیدار می شوی به امروز سلام کنی جای تف و لعنت، ینی پنجره ی اتاق خواب پاییزت رو به خرمالوهای حیاط باز شود به جای بند رخت همسایه که همیشه قطار است از لباس ِ زیر سبز و سرخ. کیفیت ینی حواست باشد به زندگی، که می دود، که می رود...

با کیفیت باشید، عین چسب دو قلو، که خدا وکیلی طلاست در این هجوم ناگزیر آدم های نچسب!!