See Your Folks ... حتی یک نظر در روز

درست خاطرم نیست توی کدامیک از شماره های اخیر همشهری جوان، مطلبی را خواندم درباره ی سایتی که با دریافت یک سری اطلاعات ابتدایی در مورد مراجعه کننده به سایت و والدینش، تعداد ملاقات های مراجعه کننده با والدینش را قبل از فوت آنها تخمین می زند.

در اولین نگاه همچین حساب و کتابی برایم مسخره و غیر قابل باور بود.

این که قرن هاست کلی آدم مدعی و اسم و رسم دار، خودشان را به در و دیوار ِ علم و عرفان و سِحر کوبیده اند تا بتوانند ولو به قاعده ی ستاره ای کوچک، آسمان تاریک آینده ی بشر را روشن کنند و روزها و اتفاقات پیش رویش را حدس بزنند و هنوز که هنوز است نتوانسته اند و حالا سایتی پیدا شده که با پرسیدن چند تا سوال دم دستی و به قیمت 4 تا کلیک نا قابل به شما می گوید برای دیدن آدم های دیدنی ِ زندگی تان چقدر فرصت دارید برایم مسخره بود و البته قدری هم سوال برانگیز...

چند روزی گذشت تا ور ِ کنجکاو و پرسشگر مغزم به ور ِ منطقی غلبه کرد و برای مواجهه با سایت و بالا و پائین کردنش دلم را به دریا زدم. توی مطلبی که در مجله چاپ شده بود -به هر دلیلی که نمی دانم چیست- آدرس سایت را ننوشته بودند. متوسل شدم به موتورهای جستجو و اول رفتم سراغ سرچ فارسی که مثل همیشه انبوه سایت های تبلیغاتی ِ مزخرف و صفحات فروشگاه های بُنجل فروش اینترنتی کلهم نا امیدم کرد. بی خیال سرچ فارسی شدم و با همین انگلیسی درب و داغان چهار تا کلمه که در حد امکان منظور چیزی که دنبالش بودم را برساند سر هم کردم و دکمه سرچ را فشار دادم.

اولین صفحه ای بود که در نتایج جستجو پدیدار شد و این یعنی قبل از من هم کلی آدم در گوشه گوشه ی این دنیا، پشت کامپیوترهایشان نشسته اند و دل خوش کرده اند به این که جواب یکی از سوالات همیشگی ِ شان را از دل این سایت بیرون بکشند.